Η ιστορία μιας κοπέλας της οποίας η ομορφιά και η οξυδέρκεια τη φέρνουν σε σημείο να ορίζει τις τύχες μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας.
Σε μια εποχή μεγάλων ιστορικών προσωπικοτήτων, όπως ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Ιωάννης Τσιμισκής.
Οι κύριοι χαρακτήρες της Ιστορίας
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ
Ο Δομέστικος των Σχολών
(Αρχιστράτηγος του Ρωμαϊκού στρατού)
ΚΡΑΤΕΡΟΣ
Ιδιοκτήτης Καπηλειού
(Πατέρας της Αναστασίας)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΙΣΚΗΣ
Ρωμαίος Στρατηγός
(Ανιψιός του Νικηφόρου Φωκά)
ΙΩΣΗΦ ΒΡΙΓΓΑΣ
Ο Πραιπόζιτος
(ευνούχος)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΕΚΑΠΗΝΟΣ
Ο Παρακοιμώμενος
(Αδερφός της Ελένης Λεκαπηνής)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ/ΘΕΟΦΑΝΩ
ΡΩΜΑΝΟΣ
Ο Διάδοχος του θρόνου
(Υιός της Ελένης και του Κωνσταντίνου)
ΕΛΕΝΗ ΛΕΚΑΠΗΝΗ
Η Αυγούστα (Αυτοκράτειρα)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο Βασιλεύς Αυτοκράτωρ
(Ο Πορφυρογέννητος)
Καλώς ήρθατε στο Βασίλειο των Ρωμαίων!
Η Ρώμη έπεσε το 476 μ.Χ.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όμως επιβίωσε στην Ανατολή...
Με έδρα την Κωνσταντινούπολη...
Ο τελευταίος φάρος του Αρχαίου ΕλληνοΡωμαϊκού πολιτισμού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Έως τις αρχές του 10ου αιώνα η Πόλη έχει καταφέρει να βγει αλώβητη από αρκετές πολιορκίες επικίνδυνων εχθρών όπως οι Ούννοι, οι Βούλγαροι και οι Άραβες.
Οι οχυρώσεις των τριπλών χερσαίων τειχών και το γεγoνός ότι η υπόλοιπη Πόλη περιβάλλεται από θάλασσα αποτελούν την κύρια αιτία αυτής της μοναδικής, για μια σημαντική πόλη του μεσαίωνα, επιτυχίας να μην έχει καταληφθεί ή λεηλατηθεί για τόσους αιώνες.
Χάρις σε αυτή τη συνεχή ύπαρξη της, τον 10ο αιώνα η Πόλη διαθέτει ανεκτίμητους θησαυρούς και κειμήλια των οποίων η προέλευση χάνεται στα βάθη των αιώνων. Χτισμένη με πρότυπο τη Ρώμη, διατηρεί ακόμα πολλά από τα στοιχεία του Αρχαίου Ρωμαïκού παρελθόντος. Τα φόρουμ δηλαδή οι αγορές συνεχίζουν να αποτελούν τα κέντρα της οικονομικής ζωής της Πόλης.
Ο ιππόδρομος που χτίστηκε με πρότυπο το circus maximus της Ρώμης, συνεχίζει να υπάρχει και να χρησιμοποιείται για ιπποδρομίες και άλλες εκδηλώσεις. Η μεγάλη Μέση οδός αποτελεί τον κύριο δρόμο που ξεκινά από τη Χρυσή πύλη και καταλήγει στο Αυγουσταίον και στην Αγία Σοφία.
Συνεχίζει να αποτελεί μια μεγάλη σε πληθυσμό πόλη. Ίσως η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο βρίσκονται εκεί για τις εμπορικές δραστηριότητες τους.
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ
Η εξάπλωση του Αραβικού χαλιφάτου και η άφιξη των Βουλγάρων και των Λομβαρδών μετέτρεψε την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από μία Μεσογειακή υπερδύναμη σε μια απλή περιφερειακή δύναμη σε θέση άμυνας.
Από τον έβδομο έως και τον δέκατο αιώνα η Ανατολική Μικρά Ασία είναι ένα συνεχές πεδίο μάχης. Το μοτίβο με κάποιες ελάχιστες ιστορικές εξαιρέσεις ήταν μονίμως ένα. Οι Άραβες ήταν σε θέση επίθεσης και οι Ρωμαίοι σε θέση άμυνας.
Στις αρχές του δέκατου αιώνα η Αριστοκρατία των Ανατολικών θεμάτων άρχισε να παράγει σπουδαίους στρατηγούς όπως ο Ιωάννης Κουρκούας και ο Βάρδας Φωκάς ο πρεσβύτερος. Οι στρατιωτικές επιτυχίες τους άλλαξαν την ισορροπία δυνάμεων και σε συνδυασμό με την παρακμή και διάσπαση του Χαλιφάτου οι Ρωμαίοι βρίσκονται ένα βήμα πριν την κατάκτηση της Κιλικίας και της Συρίας.
Στη δύση τα πράγματα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά για τους Ρωμαίους. Η απώλεια της Σικελίας και της Κρήτης έχουν στοιχίσει. Έχουν μετατραπεί σε βάσεις Αράβων πειρατών που λυμαίνονται τις ακτές της Μεσογείου και εμποδίζουν τις εμπορικές δραστηριότητες των Ρωμαίων.
Με εξαίρεση την Θράκη την Θεσσαλονίκη και τη σημερινή νότια Ελλάδα, σχεδόν όλη η χερσόνησος του Αίμου(Βαλκάνια) ανήκει στην Αυτοκρατορία των Βουλγάρων. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας νέος επικίνδυνος εχθρός έχει κάνει την εμφάνιση του στον βορρά. Οι απόγονοι των Βίκινγκς, οι Βάραγγες ή Ρως έχουν φτάσει έως και τα τείχη της Κωνσταντινούπολης.
ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ
Σιντριβάνια με αρωματισμένα νερά, εκλεπτυσμένοι κήποι, χρυσαφένια ψηφιδωτά, μηχανικά μεταλλικά πτηνά, αρχαία Χριστιανικά κειμήλια και Χρυσοί θρόνοι. Αυτές είναι μερικές από τις πιο εντυπωσιακές λεπτομέρειες που έκαναν μοναδικό το Ιερό Παλάτι της Κωνσταντινούπολης.
Το κέντρο εξουσίας της Μεσαιωνικής Ρωμαϊκής επικράτειας συνδύαζε την χλιδή και το μυστηριακό, δύο έννοιες που εξέφραζαν την “Ελέω Θεού” εξουσία του Βασιλέα.
Σύμφωνα με το “θεϊκό δικαίωμα”, οποιοσδήποτε Ρωμαίος πολίτης μπορούσε να γίνει Βασιλέας εφόσον είχε τη “θεϊκή εύνοια”.
Η Κληρονομική διαδοχή δεν ήταν υποχρεωτική. Πολλοί Ρωμαίοι που είχαν αρχικά κοινή καταγωγή κατάφεραν να καθίσουν στο θρόνο.
Την αυτοκρατορική οικογένεια περικύκλωναν υπηρέτες φρουροί και αξιωματούχοι. Όντας το κέντρο διοικήσεως της Αυτοκρατορίας όλες οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονταν εκεί.
Η περιοχή του Παλατιού αποτελούνταν από πολλά κτίρια και το καθένα εξυπηρετούσε διαφορετικό σκοπό. Για την ασφάλεια του αυτοκράτορα, οι περισσότεροι αξιωματούχοι εντός του παλατιού ήταν ευνούχοι.
Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
Η πλειοψηφία των κατοίκων ομιλούν την μεσαιωνική Ελληνική (Ρωμαίικα) και είναι ακόλουθοι του Χριστιανικού δόγματος της Κωνσταντινούπολης. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι οι κύριοι πυλώνες της Ρωμαϊκής ταυτότητας. Χωρίς αυτά τα δύο, δεν μπορούσε κάποιος να αυτοαποκαλείται Ρωμαίος. Εκτός από τους Ρωμαίους, υπήρχαν και άλλα έθνη που κατοικούσαν τα εδάφη της αυτοκρατορίας. Άραβες και Αρμένιοι στην Ανατολία, Σλάβοι και Βούλγαροι στα Βαλκάνια, Λομβαρδοί και Λατινόφωνοι στη νότια Ιταλία και την Αδριατική.