Φανταστείτε έναν κόσμο όπου δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για την Ιλιάδα, την Οδύσσεια, ή τους Περσικούς πολέμους.
Το κρίσιμο, βάση γεγονότων, διάστημα μεταξύ 6ου -12ου αιώνα μ.Χ. δηλαδή 600 ολόκληρα χρόνια, δεν υπήρχε κανένας πολιτισμός σε ολόκληρο τον κόσμο που να παλεύει με την εντροπία και να διατηρεί την αρχαία Ελληνική ιστοριογραφία, τα Ομηρικά έπη και το Αρχαίο ελληνικό θέατρο.
Στην Καρολίγγεια Δύση μεταφράστηκαν μοναχά, έργα των Χριστιανών πατέρων όπως του Διονύσιου του Αρεοπαγίτη του Γρηγορίου Νύσσης κλπ. Υπήρχαν ενδείξεις και για μεταφράσεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη αλλά ως εκεί.
Την ίδια περίοδο στον Αραβικό κόσμο η μετάφραση Ελληνικών έργων ήταν πιο ευρεία αλλά και εκεί επιλεκτική. Επιστημονικής και φιλοσοφικής φύσεως κείμενα του Γαληνού του Ιπποκράτη του Πτολεμαίου κλπ. και φιλοσοφικά κείμενα όπως αυτά του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα.
Θα ρωτήσει κανείς, αφού υπήρχαν ήδη μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, τι σημαντικό έσωσαν οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί) αυτά τα 600 περίπου χρόνια;
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει ούτε ένα έργο του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του Αισχύλου και ούτε μια σύγχρονη παράσταση τους, ούτε βιβλίο, ούτε έμπνευση από τα έργα τους.
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα για τους Περσικούς πολέμους, τους Μαραθωνομάχους, την Μάχη της Σαλαμίνας, τους 300 του Λεωνίδα και όποια άλλη ιστορική πληροφορία μας έδωσε ο Ηρόδοτος.
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου έχουμε μόνο ενδείξεις για τον Πελοποννησιακό πόλεμο και όχι τις λεπτομέρειες και φυσικά την συγγραφική δεινότητα του Θουκιδίδη.
Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Αυτός σίγουρα δεν ήταν ένας κόσμος που ονειρευόταν ο Βυζαντινός πολιτισμός (ένα σύνηθες επιχείρημα όσων απαξιούν αυτή την περίοδο). Ακόμα και σε εποχές ακραίες με τις θρησκευτικές έριδες της εικονομαχίας, τις συνεχείς επιδρομές, τις επιδημίες κλπ, η Νέα Ρώμη διατήρησε τη μνήμη όχι μόνο του αρχαίου Ελληνικού κόσμου αλλά και ολόκληρου του Δυτικού πολιτισμού.
Comments