Στο Βυζάντιο η έννοια της βασιλείας δεν βασιζόταν στα δυτικά φεουδαρχικά πρότυπα που όλοι έχουμε υπ’ όψιν σήμερα μέσα από σειρές ταινίες και παραμύθια, αλλά στα αρχαία Ρωμαϊκά που έχουν τη βάση τους στην εκλογή του αυτοκράτορα από τον λαό, την σύγκλητο και τον στρατό.
Με πιο απλά λόγια, όταν μιλάμε για τον Βασιλέα των Ρωμαίων στο Βυζάντιο δεν πρέπει να φανταζόμαστε έναν βασιλιά μονάρχη που κληρονόμησε τον θρόνο επειδή απλά ήταν ο γιος του προηγούμενου μονάρχη. Η θέση του βυζαντινού αυτοκράτορα ήταν ουσιαστικά άλλο ένα αξίωμα στην πυραμίδα αξιωμάτων του Βυζαντινού κράτους.
Χωρίς την έγκριση του λαού της Κωνσταντινούπολης, του Βυζαντινού στρατού και της συγκλήτου δεν μπορούσε κανείς να γίνει αυτοκράτορας. Όποιος αυτοκράτορας για κάποιο λόγο έχανε τη νομιμότητα του, χαρακτηριζόταν ως στυγνός τύραννος και έπρεπε να αντικατασταθεί.
Εκλογές δεν υπήρχαν τότε, άρα συνήθως ο μόνος τρόπος αντικατάστασης ήταν οι λαϊκές στάσεις, ο πόλεμος, η δολοφονία, η κοπή της μύτης ή η τύφλωση. Γι’αυτό το λόγο κάθε νεος Βυζαντινός αυτοκράτορας μοίραζε πουγκιά με νομίσματα και δώρα στα στον λαό στον στρατό και στη σύγκλητο ώστε να κερδίσει την αποδοχή τους.
Μόνο προς τους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου η έννοια του Βυζαντινού βασιλέα άρχισε σιγά σιγά να συνάδει με τον δυτικό τρόπο που την φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος σήμερα.
Πάνελ από το πρώτο τεύχος του Βασίλειος Βασιλεύς. Εκείνη την περίοδο υπάρχουν τρεις συναυτοκράτορες. Βασιλεύς αυτοκράτωρ είναι ο Ιωάννης Τσιμισκής και Συμβασιλείς είναι οι πορφυρογέννητοι Βασίλειος και Κωνσταντίνος.
https://www.byzantinetales.com/post/%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%80%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1?lang=el
Comments